خبر آمد خبری در راه است

سر خوش آن دل که از آن آگاه است ....

ما که در خلوت خود جا ماندیم

در خروش نفس پنجره ها

بی خبر ، ساکت و تنها ماندیم

باده را باد به آبادی فردا برده است

ما اسیر قفس امروزیم

وا‍ژه ی آبی دریا مرده است

آسمان شعر سحر می خواند

رنگ حرف و کلماتش زخمی است

در همین نزدیک ، بالا سر ِ ما می بارد

ما به دنبال چه کس می گردیم ؟

یک نفس صبح  به پیراهن یوسف باقی است

منتظر خواهد  ماند تا که ما برگردیم

دل نوشته ای از خودم