|
|
|
|
حراج کردم همه رازهایم را یک جا دلقک شدم با دماغ پینوکیو و بوته گونی به جای موهایم آری گلم دلم حرمت نگه دار که این اشکها خون بهای عمر رفته من است سرگذشت کسی که هیچ کس نبود و همیشه گری می کرد بی مجال اندیشه به بغض های خود تا کی مرا گریه کند؟ و تا کی ؟! و به کدام مرام بمیرد آری گلم دلم ورق بزن مرا و به آفتاب فردا بیندیش که برای تو طلوع میکند با سلام و عطر آویشن
شعر از حسین پناهی نقاشی از سهراب سپهری یه دنیا احساس از من
|
زندگی من بنظرم همانقدر غیرطبیعی ، نامعلوم و باورنکردنی میاید که نقش روی دکمه های کیبوردی که با آن مشغول تایپ کردن هستم
PROFILE BLOGARCHIVE POSTS DAILY LINKS
LINKS
Ðe$igNER
M0ZHGAN |
